Precyzyjne łożyska wałeczkowe krzyżowe charakteryzują się doskonałą dokładnością obrotu i są szeroko stosowane w przegubach robotów przemysłowych, obrotowych stołach centrów obróbczych, obrotowych częściach manipulatorów, precyzyjnych stołach obrotowych, instrumentach medycznych, przyrządach pomiarowych i urządzeniach do produkcji układów scalonych. Wymagania dotyczące precyzji łożysk wałeczkowych krzyżowych w tych precyzyjnych urządzeniach są stosunkowo wysokie, dlatego w procesie produkcji i przetwarzania również wymagane są zaawansowane technologie. W szczególności polerowanie powierzchni łożyska jest istotnym czynnikiem wpływającym na dokładność łożysk wałeczkowych krzyżowych. Przyjrzyjmy się bliżej procesowi polerowania łożysk wałeczkowych krzyżowych.
Polerowanie łożysk wałeczkowych poprzecznych to proces wykańczania powierzchni części za pomocą drobnych cząstek ściernych i miękkich narzędzi. W procesie polerowania interakcja między cząstkami ściernymi a powierzchnią przedmiotu obrabianego przebiega w trzech fazach: ślizgowej, strugania i cięcia. W tych fazach wzrasta temperatura i siła szlifowania. Ponieważ cząstki ścierne są przyczepione do miękkiej matrycy, pod wpływem siły szlifowania są one cofane do bardziej miękkiej matrycy w różnym stopniu, co powoduje powstawanie drobnych rys na powierzchni przedmiotu obrabianego i drobnych wiórów. Ślizgowe i strugania cząstek ściernych na powierzchni przedmiotu obrabianego powodują jego plastyczny przepływ, poprawiają mikroskopijną chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego do pewnego stopnia, tworzą ciągłą gładką powierzchnię, dzięki czemu powierzchnia przedmiotu obrabianego osiąga efekt lustrzanego odbicia.
Ze względu na niską przewodność cieplną, wysoką wytrzymałość i mały moduł sprężystości stali łożyskowej, podczas szlifowania stali łożyskowej często pojawiają się następujące problemy:
1. Duża siła szlifowania i wysoka temperatura szlifowania
2. Odłamki szlifierskie są trudne do odcięcia, a ziarno szlifierskie łatwo się stępia
3. Przedmiot obrabiany jest podatny na odkształcenia
4. Pozostałości po szlifowaniu łatwo przywierają do tarczy szlifierskiej.
5. Powierzchnia przetwarzana jest łatwa do poparzenia
6. Trend utwardzania roboczego jest poważny
Twarda, elastyczna struktura poliwinyloacetalu jest wykorzystywana jako nośnik ścierny, a nowe narzędzie polerskie jest wytwarzane metodą odlewania. Ze względu na właściwości samego spoiwa, ściernica ma unikalne właściwości, a jej główne cechy to:
1. Wysoka porowatość. Struktura gąbczasta, bogata w drobne pory, charakteryzująca się niskim współczynnikiem mielenia, niełatwo ją poparzyć.
2, elastyczna, o dużej zdolności polerowania.
3. Niełatwe do zatkania. Nadaje się do polerowania wszelkiego rodzaju metali i niemetali, szczególnie stali nierdzewnej, stopów miedzi i innych twardych materiałów ściernych oraz elementów o złożonej powierzchni. Stosowany jako zamiennik tarczy samoprzylepnej i ściernej, może poprawić wydajność polerowania.
Prędkość ściernicy, prędkość przedmiotu obrabianego i głębokość skrawania mają duży wpływ na polerowanie powierzchni. Prędkość szlifowania jest różna, a jakość powierzchni przedmiotu obrabianego jest różna. Podczas szlifowania stali nierdzewnej, aby poprawić jej właściwości skrawające, należy wybrać wyższą prędkość ściernicy. Zbyt wysoka prędkość powoduje większe zarysowania, zakleszczanie się ściernicy i przypalanie powierzchni przedmiotu obrabianego. Prędkość przedmiotu obrabianego zmienia się wraz z prędkością ściernicy. Wraz ze wzrostem prędkości ściernicy wzrasta również prędkość przedmiotu obrabianego, a wraz ze spadkiem prędkości ściernicy spada również prędkość przedmiotu obrabianego. Zbyt mała głębokość skrawania uniemożliwia wniknięcie materiału ściernego w powierzchnię przedmiotu obrabianego, co prowadzi do zbyt niskiej wydajności. Zbyt duża głębokość skrawania powoduje wzrost ciepła generowanego podczas szlifowania, co sprzyja powstawaniu zjawiska przypalenia.
Czas publikacji: 28 marca 2022 r.